มาตราตัวสะกด ภาษาไทย

หลงใหลในภาษาไทย อยากอ่านคล่อง พูดเป๊ะ เสียงวรรณยุกต์แม่นยำ? บอกลาความกังวลเรื่อง “พระ” กับ “พระ” หรือ “สวรรค์” อ่านเสียงไหนกันแน่! บทความนี้คือกุญแจไขปริศนา “มาตราตัวสะกด” เคล็ดลับพิชิตเสียงอ่านภาษาไทย เตรียมตัวปลดล็อกความมั่นใจ พูดอ่านคล่องเป๊ะ เหมือนนักพากย์การประกวดร้องเพลงเลย!

มาตราตัวสะกด

มาตราตัวสะกด คือ ระบบกำหนดเสียงวรรณยุกต์ท้ายคำภาษาไทย ประกอบด้วย 8 แม่ตัวสะกด ช่วยกำหนดเสียงสูง-ต่ำ-ยาว-สั้น ส่งผลต่อความหมายและความไพเราะของภาษา เชี่ยวชาญมาตราตัวสะกด ช่วยอ่าน เขียน พูดภาษาไทยได้อย่างถูกต้อง แม่นยำ

มาตราตัวสะกด: กุญแจไขเสียงภาษาไทย

บทบาทของ “มาตราตัวสะกด” ระบบกำหนดเสียงสูง-ต่ำ-ยาว-สั้น ท้ายคำภาษาไทย ประกอบด้วยแม่ตัวสะกด 8 มาตรา แต่ละแม่ส่งผลต่อความหมายและความไพเราะของเสียง

• แม่ ก กา: เสียงสามัญ อ่านเรียบ ๆ เช่น พระ นา
• แม่กก: ลงท้ายตัวสะกดด้วย ก ข ค ฆ มีเสียงเอก เช่น นก กั๊ก
• แม่กด: ลงท้ายตัวสะกดด้วย จ ด ต ถ ท ธ ฎ ฏ ฑ ฒ ช ซ ศ ษ ส มีเสียงโท เสียงต่ำหนักแน่น เช่น พัด หยุด
• แม่กบ: ลงท้ายตัวสะกดด้วย บ ป พ ภ ฟ มีเสียงจัตวา เสียงสั้นตัด ชัดเจน เช่น กบ ครับ
• แม่กน: ลงท้ายตัวสะกดด้วย น ณ ญ ร ล ฬ มีเสียงตรี เสียงลอย กลาง ๆ เช่น คน ปั้น
• แม่กง: ลงท้ายตัวสะกดด้วย ง มีเสียงเอกสูง เสียงสูง ปลายเสียงก้อง เช่น ว่าง หาง
• แม่กม: ลงท้ายตัวสะกดด้วย ม มีเสียงโทต่ำ เสียงต่ำ นุ่มนวล เช่น ลม อิ่ม
• แม่เกย: ลงท้ายตัวสะกดด้วย ย มีเสียงจัตวาควบ เสียงสูงสั้น ติด ย. เช่น เนย เลย
• แม่เกอว: ลงท้ายตัวสะกดด้วย ว มีเสียงสามัญ อ่านเรียบๆ เช่น แมว สาว กาว

การใช้มาตราตัวสะกด ขึ้นอยู่กับพยัญชนะท้ายคำ อ่านผิดอาจเพี้ยนความหมาย เช่น “ขัน” เสียงสามัญ แปลว่า ภาชนะ แต่ “ขัน” เสียงจัตวา แปลว่า หัวเราะ

ฝึกฝนมาตราตัวสะกดได้จากการอ่านบทกลอน บทกวีต่างๆ บทเพลง เรียนรู้จากครู ผู้ใหญ่ ช่วยให้พูด อ่าน เขียน ภาษาไทยได้อย่างถูกต้อง แม่นยำ สื่อสารชัดเจน ไพเราะ

มาตราตัวสะกดตรงมาตรา

มาตราตัวสะกดตรงมาตรา คือ มาตราตัวสะกดที่พยัญชนะตัวสะกดมีเพียงตัวเดียว และเสียงวรรณยุกต์ของคำนั้นเป็นไปตามมาตราที่กำหนดไว้ มาตราตัวสะกดตรงมาตรามี 4 แม่ ได้แก่

• แม่กง: ใช้ ง สะกด
  • เช่น หาง ปลิง สอง งง แรง กง วง สง ดง หงส์ สงฆ์ คง มง
• แม่กม: ใช้ ม สะกด
  • เช่น ลม แต้ม โสม มุม งอม สนาม กม นม คม ชม หม่อม มุม หอม
• แม่เกย: ใช้ ย สะกด
  • เช่น สาย ลอย โปรย เฉย ปุ๋ย เลย ยัย เกย เตย ลาย
• แม่เกอว: ใช้ ว สะกด
  • เช่น แห้ว กาว เปรี้ยว เปลว เหว แหว เปลว แก้ว เสียว

การอ่านคำในมาตราตัวสะกดตรงมาตรานั้น จะต้องอ่านเสียงวรรณยุกต์ให้เป็นไปตามมาตราที่กำหนดไว้ หากอ่านเสียงวรรณยุกต์ผิด อาจทำให้ความหมายของคำนั้นเปลี่ยนไปได้ เช่น “กง” หากอ่านเป็น เสียงสามัญ จะกลายเป็น “ก้อง” ซึ่งแปลว่า “ดัง” แต่หากอ่านเป็น เสียงเอก จะกลายเป็น “กง” ซึ่งแปลว่า “วง” เป็นต้น

การฝึกฝนอ่านคำในมาตราตัวสะกดตรงมาตรา จะช่วยให้สามารถอ่านคำภาษาไทยได้อย่างถูกต้อง แม่นยำ และเข้าใจความหมายของคำได้ชัดเจนยิ่งขึ้น

มาตราตัวสะกดไม่ตรงมาตรา

มาตราตัวสะกดไม่ตรงมาตรา คือ มาตราตัวสะกดที่พยัญชนะตัวสะกดมีมากกว่าหนึ่งตัว หรือพยัญชนะตัวสะกดตัวเดียวแต่เสียงวรรณยุกต์ของคำนั้นไม่เป็นไปตามมาตราที่กำหนดไว้ มาตราตัวสะกดไม่ตรงมาตรามี 4 แม่ ได้แก่

• แม่กก: ใช้ ก ข ค ฆ สะกด
  • เช่น ตก บก ฉาก จาก สุก ลูก ผูก ถูก ปีก ฉีก บอก ศอก ลอก เด็ก เล็ก โลก ปัก เลข วิหค เมฆ
• แม่กด: ใช้ ด จ ช ซ ฎ ฏ ฐ ฑ ฒ ต ถ ท ธ ศ ษ ส สะกด
  • เช่น แปด ตรวจ ก๊าซ บงกช กฎหมาย ปรากฏ อิฐ ครุฑวัฒนา เปรต โอสถ บาท โกรธ กระดาษ รส เลิศ กบฎ
• แม่กน: ใช้ น ญ ณ ร ล ฬ สะกด
  • เช่น นาน วิญญาณ วานร กาลเวลา พระกาฬ ง้องอน
• แม่กบ: ใช้ บ ป ภ พ ฟ สะกด
  • เช่น กลับ บาป ลาภ นพรัตน์ กราฟ

การอ่านคำในมาตราตัวสะกดไม่ตรงมาตรานั้น จะต้องอ่านเสียงวรรณยุกต์ให้เป็นไปตามมาตราที่กำหนดไว้ หากอ่านเสียงวรรณยุกต์ผิด อาจทำให้ความหมายของคำนั้นเปลี่ยนไปได้ เช่น “นก” หากอ่านเป็น เสียงตรี จะกลายเป็น “นุก” ซึ่งแปลว่า “ลูกนก” แต่หากอ่านเป็น เสียงเอก จะกลายเป็น “นก” ซึ่งแปลว่า “สัตว์ปีก” เป็นต้น

การฝึกฝนอ่านคำในมาตราตัวสะกดไม่ตรงมาตรา จะช่วยให้สามารถอ่านคำภาษาไทยได้อย่างถูกต้อง แม่นยำ และเข้าใจความหมายของคำได้ชัดเจนยิ่งขึ้น

เทคนิคการจำมาตราตัวสะกด

มาตราตัวสะกดมากมาย จำยากจัง?! ไม่ต้องกังวล ลองใช้เคล็ดลับเหล่านี้ ช่วยให้อ่านไทยคล่อง เป๊ะปัง!

• จับคู่ภาพคำ: เชื่อมเสียงวรรณยุกต์กับภาพจำ เช่น เสียงเอก แม่กก เหมือนพระบรมวงศ์ยกมือทักทาย เสียงโท แม่กด เหมือนนักมวยชก เสียงจัตวา แม่กบ เหมือนกบกระโดด เสียงตรี แม่กน เหมือนร้องเพลงเสียงสูง
• กลอนจำแม่น: ใช้กลอนจำเสียงแม่แต่ละตัว เช่น กบด นมยวง จ้ำแจ๋มแจ่มแจ้ง กงเก่งแก้วเกาะ กลางดั่งแดดส่อง
• เพลงฮิตช่วยจำ: ร้องเพลงที่มีคำมากแม่ เช่น เพลง “พระจันทร์เอ๋ย” หรือ “หนูชื่อเล็ก” ช่วยฝึกจังหวะเสียงวรรณยุกต์
• เล่นเกมทายเสียง: ทายเสียงคำในประโยค สลับกันอ่าน พูดเป็นกลุ่ม ให้เพื่อนทายเสียงวรรณยุกต์ เพิ่มความสนุกสนาน
• อ่านออกเสียงบ่อยๆ: ฝึกอ่านบทความ บทกลอน ช้าๆ ชัดเจน เน้นเสียงวรรณยุกต์เป็นประจำ เสียงจะติดหู อ่านคล่องขึ้น
• ฟังนิทานเสียงเพราะ: ฟังนิทาน บทเพลง ละครเวที ภาษาไทย เสียงไพเราะ ช่วยปรับสำเนียงให้ถูกหลัก
• ฝึกทุกวัน สม่ำเสมอ: หมั่นฝึกฝน อ่าน เขียน พูด ภาษาไทยเป็นประจำ ความแม่นยำจะเกิดขึ้นเอง เหมือนฝึกซ้อมกีฬานั่นแหละ

จำไว้ว่า การเรียนภาษามีความสุข! ใช้วิธีที่ชอบ ทุ่มเทฝึกฝน เทคนิคเหล่านี้จะเป็นสะพานข้ามสู่โลกภาษาไทยที่กว้างใหญ่ ไพเราะ ชวนค้นหา!

ประโยชน์ของมาตราตัวสะกด

การเรียนรู้มาตราตัวสะกดมีประโยชน์ดังนี้

• แม่นยำ: ตีความถูก ไม่เพี้ยนความหมาย คำเหมือน “ขัน” เสียงสามัญ คือ ภาชนะ แต่เสียงจัตวา กลายเป็น หัวเราะ มาตราช่วยแยกแยะ ไม่สับสน
• ชัดเจน: สื่อสารเข้าใจ การพูด อ่าน เขียน ภาษาไทยให้ชัดเจน ต้องรู้มาตรา เสียงวรรณยุกต์ผิด อาจสื่อสารคลาดเคลื่อน เช่น “ฝนตก” เสียงตรี แปลว่า แสดงความเสียใจ แต่เสียงโท แปลว่า ฝนกำลังตกลงมา
• ไพเราะ: ภาษาฟังเพราะ เรียนรู้มาตรา ช่วยควบคุมจังหวะ ลีลาภาษา พูด อ่าน บทกลอน บทเพลง บทประพันธ์ ได้ไพเราะ น่าฟัง สุนทรียภาพดั่งดนตรี
• เขียนถูก: สะกดแม่น อยากเขียนคำไทยให้ถูก ไม่สะกดพลาด มาตราเป็นเข็มทิศ ช่วยกำหนดพยัญชนะท้ายคำ เขียนอย่างมั่นใจ ไร้กังวล
• ภูมิใจในภาษา: รักษาเอกลักษณ์ มาตราตัวสะกด สะท้อนความวิจิตร ละเอียดอ่อน ของภาษาไทย เรียนรู้ ฝึกฝน รักษาไว้ ให้คงอยู่สืบต่อไป

มาตราตัวสะกด ไม่ใช่แค่กฎไวยากรณ์ น่าเบื่อ แต่เป็นกุญแจไขความแม่นยำ ชัดเจน ไพเราะ ภาษาไทยจะแข็งแรง งดงาม หากทุกคนร่วมฝึกฝน ปลุกพลังมาตราตัวสะกด

บทสรุป

ผ่านบทความนี้แล้ว ใครเคยพลาดเสียง “พระ” เป็น “พระ” อีกบ้าง? คิดว่ามาตราตัวสะกดเป็นเรื่องยาก ซับซ้อนมั้ย? เปล่าเลย! มันคือเครื่องมือวิเศษ เปรียบเหมือนบทเพลงภาษาไทย บทหนึ่งที่แค่หมั่นฝึกฝน อ่านให้จังหวะ เหมือนนั่งร้องเพลงอย่างตั้งใจ ผลลัพธ์คือภาษาของเราไพเราะ ละเมียดละไม จนอยากฟังซ้ำ ๆ นี่แหละ เสน่ห์แห่งภาษาไทย ทั้งในบทพูด บทเพลง บทกวี เมื่อจับคู่กับเสียงอ่านที่ถูกต้อง ก็ยิ่งสื่อสารชัดเจน สื่ออารมณ์ได้เต็มเปี่ยม ว่าแล้วก็… มาประสานเสียงร้องเพลงภาษาไทยบทนี้ไปด้วยกันเถอะ! ภาษาไทยไม่ใช่แค่บทเรียนอีกต่อไป แต่มันคือเส้นเสียงอันทรงเสน่ห์ รอให้คุณปลดปล่อย!

ขอบคุณที่มาของข้อมูล

• ราชบัณฑิตยสถาน. (2554). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
• วีณา วงศ์ศรีเผือก. (2546). หลักภาษาไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
• ประสิทธิ์ วรธนะกุล. (2554). ภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
• ชัยณรงค์ ศรีสมพงษ์. (2560). หลักภาษาไทย: ความรู้เบื้องต้น. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
• วรวิทย์ ถาวรพูนสุข. (2564). ภาษาไทยเพื่อการสื่อสารในชีวิตประจำวัน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.